ਸੋਹਿਲਾ ਬਾਣੀ ਦਾ ਸ਼ੁੱਧ ਉਚਾਰਨ

ਗੁਰਬਾਣੀ	ਅਲਪ, ਅਰਧ ਵਿਸ਼ਰਾਮ ਅਤੇ ਲੋੜ ਅਨੁਸਾਰ ਬਿੰਦੀਆਂ ਸਹਿਤ ਸ਼ੁੱਧ ਉਚਾਰਨ।	ਗੁਰਬਾਣੀ ਵਿਆਕਰਨ ਦੇ ਸਿਧਾਤਾਂ ਬਾਰੇ ਜਾਣਕਾਰੀ।
ਸੋਹਿਲਾ ਰਾਗੁ ਗਉੜੀ ਦੀਪਕੀ ਮਹਲਾ ੧		ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ਜੈ ਘਰਿ ਕੀਰਤਿ ਆਖੀਐ ਕਰਤੇ ਕਾ ਹੋਇ ਬੀਚਾਰੋ ॥	ਜੈ ਘਰਿ   ਕੀਰਤਿ ਆਖੀਐ    ਕਰਤੇ ਕਾ ਹੋਇ ਬੀਚਾਰੋ ॥	ਜੈ= ਜਿਹੜੇ; ਘਰਿ = ਘਰ (ਸੱਤ-ਸੰਗਤ) ਵਿੱਚ; ਕੀਰਤਿ= ਪ੍ਰਭੂ ਦੀਕੀਰਤੀ, ਸਿਫਤ ਸਲਾਹ;
ਤਿਤੁ ਘਰਿ ਗਾਵਹੁ ਸੋਹਿਲਾ ਸਿਵਰਿਹੁ ਸਿਰਜਣਹਾਰੋ ॥੧॥	ਤਿਤੁ ਘਰਿ    ਗਾਵਹੁ ਸੋਹਿਲਾ   ਸਿਵਰਿਹੁ ਸਿਰਜਣਹਾਰੋ ॥੧॥	ਤਿਤੁ = ਉਸ; ਗਾਵਹੁ ਨੂੰ ਗਾਵੋ ਜਿਥੇ ਹ, ਗਾਵਹ ਦੇ ਨਾਲ ਹ ਨੂੰ ਔਂਕੜ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਹੋੜਾ ਲਗਾ ਕੇ ਉਚਾਰਨਾ ਠੀਕ ਨਹੀਂ
ਤੁਮ ਗਾਵਹੁ ਮੇਰੇ ਨਿਰਭਉ ਕਾ ਸੋਹਿਲਾ ॥	ਤੁਮ ਗਾਵਹੁ    ਮੇਰੇ ਨਿਰਭਉ ਕਾ ਸੋਹਿਲਾ ॥
ਹਉ ਵਾਰੀ ਜਿਤੁ ਸੋਹਿਲੈ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥	ਹਉਂ ਵਾਰੀ ਜਿਤੁ ਸੋਹਿਲੈ   ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥	ਹਉਂ ਨੂੰ ਬਿੰਦੀ ਸਹਿਤ ਉਚਾਰਨਾ ਹੈ; ਸੋਹਿਲੈ= ਸੁਹਾਗ ਦੇ (ਗੀਤ ਗਾਉਣ ਨਾਲ)
ਨਿਤ ਨਿਤ ਜੀਅੜੇ ਸਮਾਲੀਅਨਿ ਦੇਖੈਗਾ ਦੇਵਣਹਾਰੁ ॥	ਨਿਤ ਨਿਤ ਜੀਅੜੇ ਸਮਾਲੀਅਨਿ   ਦੇਖੈਗਾ ਦੇਵਣਹਾਰੁ ॥	ਨਿਤ ਨਿਤ =ਸਦਾ; ਜੀਅੜੇ = ਹੇ ਜਿੰਦੇ! ਸਮਾਲੀਅਨਿ = ਸੰਭਾਲ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ;
ਤੇਰੇ ਦਾਨੈ ਕੀਮਤਿ ਨਾ ਪਵੈ ਤਿਸੁ ਦਾਤੇ ਕਵਣੁ ਸੁਮਾਰੁ ॥੨॥	ਤੇਰੇ   ਦਾਨੈ ਕੀਮਤਿ ਨਾ ਪਵੈ   ਤਿਸੁ ਦਾਤੇ ਕਵਣੁ ਸੁਮਾਰੁ ॥੨॥	ਦਾਨੈ ਕੀਮਤਿ ਨਾ ਪਵੈ = ਦਿੱਤੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਦਾਤਾਂ ਦੀ ਕੀਮਤ ਨਹੀਂ ਪੈ ਸਕਦੀ;
ਸੰਬਤਿ ਸਾਹਾ ਲਿਖਿਆ ਮਿਲਿ ਕਰਿ ਪਾਵਹੁ ਤੇਲੁ ॥	ਸੰਬਤਿ ਸਾਹਾ ਲਿਖਿਆ   ਮਿਲਿ ਕਰਿ ਪਾਵਹੁ ਤੇਲੁ ॥
ਦੇਹੁ ਸਜਣ ਅਸੀਸੜੀਆ ਜਿਉ ਹੋਵੈ ਸਾਹਿਬ ਸਿਉ ਮੇਲੁ ॥੩॥	ਦੇਹੁ ਸਜਣ  ਅਸੀਸੜੀਆਂ   ਜਿਉਂ ਹੋਵੈ   ਸਾਹਿਬ ਸਿਉਂ ਮੇਲੁ ॥੩॥	ਦੇਹੁ ਨੂੰ ਦੇਹੋ ਉਚਾਰਨਾ ਠੀਕ ਨਹੀ, ਇਥੇ ਔਂਕੜ ਦੀ ਧੁਨੀ ਖੜਵੀਂ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਨਰਮ ਹੈ; ਜਿਉ ਨੂੰ ਬਿੰਦੀ ਸਹਿਤ ਉਚਾਰਨਾ ਹੈ।
ਘਰਿ ਘਰਿ ਏਹੋ ਪਾਹੁਚਾ ਸਦੜੇ ਨਿਤ ਪਵੰਨਿ ॥	ਘਰਿ ਘਰਿ ਏਹੋ ਪਾਹੁਚਾ   ਸਦੜੇ ਨਿਤ ਪਵੰਨਿ ॥	ਪਾਹੁਚਾ ਨੂੰ ਪਹੋਚਾ ਉਚਾਰਨਾ ਹੈ।
ਸਦਣਹਾਰਾ ਸਿਮਰੀਐ ਨਾਨਕ ਸੇ ਦਿਹ ਆਵੰਨਿ ॥੪॥੧॥	ਸੱਦਣਹਾਰਾ ਸਿਮਰੀਐ   ਨਾਨਕ   ਸੇ ਦਿਹ ਆਵੰਨਿ ॥੪॥੧॥	ਸਦਣਹਾਰਾ =ਸੱਦਣਹਾਰਾ
	ਰਾਗੁ ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
ਛਿਅ ਘਰ ਛਿਅ ਗੁਰ ਛਿਅ ਉਪਦੇਸ ॥	ਛਿਅ ਘਰ   ਛਿਅ ਗੁਰ    ਛਿਅ ਉਪਦੇਸ ॥	ਛਿਅ ਦੇ ਉਚਾਰਨ ਲਈ ' ਛ ' ਨੂੰ ਲਾਂਵ (ੇ ) ਲਗਾ ਕੇ ਅਤੇ ਲਮਕਾ ਬੋਲਣਾ ਹੈ; ਹਿੰਦੂ ਧਰਮ ਦੇ ਛੇ ਸ਼ਾਸਤਰ ਹਨ, ਛੇ ਹੀ ਉਂ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕਰਤਾ ਹਨ ਅਤੇ ਛੇ ਹੀ ਉਂ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਿਧਾਂਤ ਹਨ।
ਗੁਰੁ ਗੁਰੁ ਏਕੋ ਵੇਸ ਅਨੇਕ ॥੧॥	ਗੁਰੁ  ਗੁਰੁ ਏਕੋ   ਵੇਸ ਅਨੇਕ ॥੧॥	ਗੁਰੁ ਸ਼ਬਦ ਇੱਕ ਵਚਨ, ਪੁਲਿੰਗ ਹੈ; ਸ਼ਬਦ ਗੁਰੂ ਅਨੁਸਾਰ ਇਨ੍ਹਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ਗੁਰੂਆਂ ਦਾ ਇਕ ਹੀ ਗੁਰੂ ਹੈ ਭਾਵੇਂ ਛੇ ਸ਼ਾਸਤਰਾਂ ਦੇ ਕਰਤਿਆਂ ਦੇ ਵੱਖ ਵੱਖ ਰੂਪ ਹਨ।
ਬਾਬਾ ਜੈ ਘਰਿ ਕਰਤੇ ਕੀਰਤਿ ਹੋਇ ॥	ਬਾਬਾ   ਜੈ ਘਰਿ   ਕਰਤੇ ਕੀਰਤਿ ਹੋਇ ॥
ਸੋ ਘਰੁ ਰਾਖੁ ਵਡਾਈ ਤੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥	ਸੋ ਘਰੁ ਰਾਖੁ   ਵਡਾਈ ਤੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ਵਿਸੁਏ ਚਸਿਆ ਘੜੀਆ ਪਹਰਾ ਥਿਤੀ ਵਾਰੀ ਮਾਹੁ ਹੋਆ ॥	ਵਿਸੁਏ  ਚਸਿਆਂ    ਘੜੀਆਂ  ਪਹਰਾਂ  ਥਿਤੀਂ ਵਾਰੀਂ    ਮਾਹੁ ਹੋਆ ॥
ਸੂਰਜੁ ਏਕੋ ਰੁਤਿ ਅਨੇਕ ॥	ਸੂਰਜੁ ਏਕੋ   ਰੁਤਿ ਅਨੇਕ ॥
ਨਾਨਕ ਕਰਤੇ ਕੇ ਕੇਤੇ ਵੇਸ ॥੨॥੨॥	ਨਾਨਕ   ਕਰਤੇ ਕੇ ਕੇਤੇ ਵੇਸ ॥੨॥੨॥
	ਰਾਗੁ ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
ਗਗਨ ਮੈ ਥਾਲੁ ਰਵਿ ਚੰਦੁ ਦੀਪਕ ਬਨੇ ਤਾਰਿਕਾ ਮੰਡਲ ਜਨਕ ਮੋਤੀ ॥	ਗਗਨ   ਮੈ ਥਾਲੁ   ਰਵਿ  ਚੰਦੁ  ਦੀਪਕ ਬਨੇ   ਤਾਰਿਕਾ ਮੰਡਲ   ਜਨਕ ਮੋਤੀ ॥
ਧੂਪੁ ਮਲਆਨਲੋ ਪਵਣੁ ਚਵਰੋ ਕਰੇ ਸਗਲ ਬਨਰਾਇ ਫੂਲੰਤ ਜੋਤੀ ॥੧॥	ਧੂਪੁ  ਮਲਆਨਲੋ   ਪਵਣੁ ਚਵਰੋ ਕਰੇ   ਸਗਲ ਬਨਰਾਇ    ਫੂਲੰਤ ਜੋਤੀ ॥੧॥
ਕੈਸੀ ਆਰਤੀ ਹੋਇ ॥	ਕੈਸੀ ਆਰਤੀ ਹੋਇ ॥
ਭਵ ਖੰਡਨਾ ਤੇਰੀ ਆਰਤੀ ॥	ਭਵ ਖੰਡਨਾ   ਤੇਰੀ ਆਰਤੀ ॥
ਅਨਹਤਾ ਸਬਦ ਵਾਜੰਤ ਭੇਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥	ਅਨਹਤਾ  ਸ਼ਬਦ   ਵਾਜੰਤ ਭੇਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ਸਹਸ ਤਵ ਨੈਨ ਨਨ ਨੈਨ ਹਹਿ ਤੋਹਿ ਕਉ ਸਹਸ ਮੂਰਤਿ ਨਨਾ ਏਕ ਤੋਹੀ ॥	ਸਹਸ ਤਵ ਨੈਨ   ਨਨ ਨੈਨ ਹਹਿ ਤੋਹਿ ਕਉ   ਸਹਸ ਮੂਰਤਿ   ਨਨਾ ਏਕ ਤੋਹੀ ॥
ਸਹਸ ਪਦ ਬਿਮਲ ਨਨ ਏਕ ਪਦ ਗੰਧ ਬਿਨੁ ਸਹਸ ਤਵ ਗੰਧ ਇਵ ਚਲਤ ਮੋਹੀ ॥੨॥	ਸਹਸ   ਪਦ  ਬਿਮਲ   ਨਨ ਏਕ ਪਦ   ਗੰਧ ਬਿਨੁ   ਸਹਸ  ਤਵ ਗੰਧ   ਇਵ ਚਲਤ ਮੋਹੀ ॥੨॥
ਸਭ ਮਹਿ ਜੋਤਿ ਜੋਤਿ ਹੈ ਸੋਇ ॥	ਸਭ ਮਹਿ ਜੋਤਿ   ਜੋਤਿ ਹੈ ਸੋਇ ॥
ਤਿਸ ਦੈ ਚਾਨਣਿ ਸਭ ਮਹਿ ਚਾਨਣੁ ਹੋਇ ॥	ਤਿਸ ਦੈ ਚਾਨਣਿ   ਸਭ ਮਹਿ ਚਾਨਣੁ ਹੋਇ ॥
ਗੁਰ ਸਾਖੀ ਜੋਤਿ ਪਰਗਟੁ ਹੋਇ ॥	ਗੁਰ ਸਾਖੀ   ਜੋਤਿ ਪਰਗਟੁ ਹੋਇ ॥
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੁ ਆਰਤੀ ਹੋਇ ॥੩॥	ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ   ਸੁ ਆਰਤੀ ਹੋਇ ॥੩॥
ਹਰਿ ਚਰਣ ਕਵਲ ਮਕਰੰਦ ਲੋਭਿਤ ਮਨੋ ਅਨਦਿਨੋੁ ਮੋਹਿ ਆਹੀ ਪਿਆਸਾ ॥	ਹਰਿ ਚਰਣ ਕਵਲ ਮਕਰੰਦ   ਲੋਭਿਤ ਮਨੋ ਅਨਦਿਨੋੁ ਮੋਹਿ   ਆਹੀ ਪਿਆਸਾ ॥
ਕ੍ਰਿਪਾ ਜਲੁ ਦੇਹਿ ਨਾਨਕ ਸਾਰਿੰਗ ਕਉ ਹੋਇ ਜਾ ਤੇ ਤੇਰੈ ਨਾਇ ਵਾਸਾ ॥੪॥੩॥	ਕ੍ਰਿਪਾ ਜਲੁ ਦੇਹਿ   ਨਾਨਕ   ਸਾਰਿੰਗ ਕਉ   ਹੋਇ ਜਾ ਤੇ   ਤੇਰੈ ਨਾਇਂ ਵਾਸਾ ॥੪॥੩॥
	ਰਾਗੁ ਗਉੜੀ ਪੂਰਬੀ ਮਹਲਾ ੪ ॥
ਕਾਮਿ ਕਰੋਧਿ ਨਗਰੁ ਬਹੁ ਭਰਿਆ ਮਿਲਿ ਸਾਧੂ ਖੰਡਲ ਖੰਡਾ ਹੇ ॥	ਕਾਮਿ  ਕਰੋਧਿ  ਨਗਰੁ ਬਹੁ ਭਰਿਆ   ਮਿਲਿ ਸਾਧੂ   ਖੰਡਲ ਖੰਡਾ ਹੇ ॥
ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਤ ਲਿਖੇ ਗੁਰੁ ਪਾਇਆ ਮਨਿ ਹਰਿ ਲਿਵ ਮੰਡਲ ਮੰਡਾ ਹੇ ॥੧॥	ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਤ ਲਿਖੇ   ਗੁਰੁ ਪਾਇਆ   ਮਨਿ ਹਰਿ ਲਿਵ ਮੰਡਲ ਮੰਡਾ ਹੇ ॥੧॥
ਕਰਿ ਸਾਧੂ ਅੰਜੁਲੀ ਪੁਨੁ ਵਡਾ ਹੇ ॥	ਕਰਿ ਸਾਧੂ ਅੰਜੁਲੀ   ਪੁਨੁ ਵਡਾ ਹੇ ॥
ਕਰਿ ਡੰਡਉਤ ਪੁਨੁ ਵਡਾ ਹੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥	ਕਰਿ ਡੰਡਉਤ   ਪੁਨੁ ਵਡਾ ਹੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ਸਾਕਤ ਹਰਿ ਰਸ ਸਾਦੁ ਨ ਜਾਣਿਆ ਤਿਨ ਅੰਤਰਿ ਹਉਮੈ ਕੰਡਾ ਹੇ ॥	ਸਾਕਤ   ਹਰਿ ਰਸ ਸਾਦੁ ਨ ਜਾਣਿਆ   ਤਿਨ ਅੰਤਰਿ ਹਉਮੈ ਕੰਡਾ ਹੇ ॥
ਜਿਉ ਜਿਉ ਚਲਹਿ ਚੁਭੈ ਦੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ਜਮਕਾਲੁ ਸਹਹਿ ਸਿਰਿ ਡੰਡਾ ਹੇ ॥੨॥	ਜਿਉਂ ਜਿਉਂ ਚਲਹਿ    ਚੁਭੈ   ਦੁਖੁ ਪਾਵਹਿਂ   ਜਮਕਾਲੁ ਸਹਹਿਂ   ਸਿਰਿ ਡੰਡਾ ਹੇ ॥੨॥
ਹਰਿ ਜਨ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਣੇ ਦੁਖੁ ਜਨਮ ਮਰਣ ਭਵ ਖੰਡਾ ਹੇ ॥	ਹਰਿ ਜਨ   ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਣੇ    ਦੁਖੁ ਜਨਮ ਮਰਣ   ਭਵ ਖੰਡਾ ਹੇ ॥
ਅਬਿਨਾਸੀ ਪੁਰਖੁ ਪਾਇਆ ਪਰਮੇਸਰੁ ਬਹੁ ਸੋਭ ਖੰਡ ਬ੍ਰਹਮੰਡਾ ਹੇ ॥੩॥	ਅਬਿਨਾਸੀ ਪੁਰਖੁ   ਪਾਇਆ ਪਰਮੇਸਰੁ    ਬਹੁ ਸੋਭ ਖੰਡ ਬ੍ਰਹਮੰਡਾ ਹੇ ॥੩॥
ਹਮ ਗਰੀਬ ਮਸਕੀਨ ਪ੍ਰਭ ਤੇਰੇ ਹਰਿ ਰਾਖੁ ਰਾਖੁ ਵਡ ਵਡਾ ਹੇ ॥	ਹਮ ਗਰੀਬ   ਮਸਕੀਨ    ਪ੍ਰਭ ਤੇਰੇ   ਹਰਿ ਰਾਖੁ ਰਾਖੁ    ਵਡ ਵਡਾ ਹੇ ॥
ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੁ ਟੇਕ ਹੈ ਹਰਿ ਨਾਮੇ ਹੀ ਸੁਖੁ ਮੰਡਾ ਹੇ ॥੪॥੪॥	ਜਨ ਨਾਨਕ   ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੁ ਟੇਕ ਹੈ   ਹਰਿ ਨਾਮੇ ਹੀ ਸੁਖੁ ਮੰਡਾ ਹੇ ॥੪॥੪॥
	ਰਾਗੁ ਗਉੜੀ ਪੂਰਬੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥
ਕਰਉ ਬੇਨੰਤੀ ਸੁਣਹੁ ਮੇਰੇ ਮੀਤਾ ਸੰਤ ਟਹਲ ਕੀ ਬੇਲਾ ॥	ਕਰਉਂ ਬੇਨੰਤੀ   ਸੁਣਹੁ ਮੇਰੇ ਮੀਤਾ   ਸੰਤ ਟਹਲ ਕੀ ਬੇਲਾ ॥
ਈਹਾ ਖਾਟਿ ਚਲਹੁ ਹਰਿ ਲਾਹਾ ਆਗੈ ਬਸਨੁ ਸੁਹੇਲਾ ॥੧॥	ਈਹਾਂ   ਖਾਟਿ ਚਲਹੁ ਹਰਿ ਲਾਹਾ    ਆਗੈ ਬਸਨੁ ਸੁਹੇਲਾ ॥੧॥
ਅਉਧ ਘਟੈ ਦਿਨਸੁ ਰੈਣਾਰੇ ॥	ਅਉਧ ਘਟੈ   ਦਿਨਸੁ ਰੈਣਾਰੇ ॥
ਮਨ ਗੁਰ ਮਿਲਿ ਕਾਜ ਸਵਾਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥	ਮਨ   ਗੁਰ ਮਿਲਿ   ਕਾਜ ਸਵਾਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ਇਹੁ ਸੰਸਾਰੁ ਬਿਕਾਰੁ ਸੰਸੇ ਮਹਿ ਤਰਿਓ ਬ੍ਰਹਮ ਗਿਆਨੀ ॥	ਇਹੁ ਸੰਸਾਰੁ   ਬਿਕਾਰੁ ਸੰਸੇ ਮਹਿਂ   ਤਰਿਓ ਬ੍ਰਹਮ ਗਿਆਨੀ ॥
ਜਿਸਹਿ ਜਗਾਇ ਪੀਆਵੈ ਇਹੁ ਰਸੁ ਅਕਥ ਕਥਾ ਤਿਨਿ ਜਾਨੀ ॥੨॥	ਜਿਸਹਿ ਜਗਾਇ    ਪੀਆਵੈ ਇਹੁ ਰਸੁ    ਅਕਥ ਕਥਾ ਤਿਨਿ ਜਾਨੀ ॥੨॥
ਜਾ ਕਉ ਆਏ ਸੋਈ ਬਿਹਾਝਹੁ ਹਰਿ ਗੁਰ ਤੇ ਮਨਹਿ ਬਸੇਰਾ ॥	ਜਾ ਕਉ ਆਏ    ਸੋਈ ਬਿਹਾਝਹੁ    ਹਰਿ ਗੁਰ ਤੇ ਮਨਹਿ ਬਸੇਰਾ ॥
ਨਿਜ ਘਰਿ ਮਹਲੁ ਪਾਵਹੁ ਸੁਖ ਸਹਜੇ ਬਹੁਰਿ ਨ ਹੋਇਗੋ ਫੇਰਾ ॥੩॥	ਨਿਜ ਘਰਿ ਮਹਲੁ ਪਾਵਹੁ ਸੁਖ ਸਹਜੇ    ਬਹੁਰਿ ਨ ਹੋਇਗੋ ਫੇਰਾ ॥੩॥
ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਪੁਰਖ ਬਿਧਾਤੇ ਸਰਧਾ ਮਨ ਕੀ ਪੂਰੇ ॥	ਅੰਤਰਜਾਮੀ    ਪੁਰਖ ਬਿਧਾਤੇ    ਸਰਧਾ ਮਨ ਕੀ ਪੂਰੇ ॥
ਨਾਨਕ ਦਾਸੁ ਇਹੈ ਸੁਖੁ ਮਾਗੈ ਮੋ ਕਉ ਕਰਿ ਸੰਤਨ ਕੀ ਧੂਰੇ ॥੪॥੫॥	ਨਾਨਕ ਦਾਸੁ    ਇਹੈ ਸੁਖੁ ਮਾਂਗੈ    ਮੋ ਕਉ ਕਰਿ ਸੰਤਨ ਕੀ ਧੂਰੇ ॥੪॥੫॥

Back to previous page